onuitstaanbaar

betekenis & definitie

onuitstaanbaar - Bijvoeglijk naamwoord
1. zo vervelend dat je er niet bij in de buurt kunt blijven
♢ Hij is een onuitstaanbare jongen die altijd de meisjes lastig valt.

Woordherkomst
afleiding van uitstaanbaar met het voorvoegsel on-

Antoniemen
aardig