moede - Bijvoeglijk naamwoord
1. (verouderd) vermoeid, moe
moede - Zelfstandignaamwoord
datief van moed, archaïsch|archaïsche vorm die in enkele staande uitdrukking voorkomt
Woordherkomst
[bijvoeglijk naamwoord] van het Middelnederlandse woord moede, mode en muede; cognaat met Oudsaksisch môđi, Angelsaksisch meðe, Middelnederduits mode, Oudhoogduits muodi, Middelhoogduits müede, Duits müde
[zelfstandig naamwoord] moed "inborst, stemming, gemoed" met de uitgang -e
Gepubliceerd op 04-12-2017
moede
betekenis & definitie