isolator

betekenis & definitie

isolator - Zelfstandignaamwoord
1. (elektrotechniek) stof die of lichaam dat isoleert tegen geleiding van elektriciteit (vaak van glas of porselein)
2. (natuurkunde), (bouwkunde) is een materiaal of medium dat geluid of warmte tegenhoudt

Woordherkomst
Naamwoord van handeling van isoleren met het achtervoegsel -ator