Wat is de betekenis van Isolator?

isolator - Zelfstandignaamwoord 1. (elektrotechniek) stof die of lichaam dat isoleert tegen geleiding van elektriciteit (vaak van glas of porselein) 2. (natuurkunde), (bouwkunde) is een materiaal of medium dat geluid of warmte tegenhoudt Woordherkomst Naamwoord van handeling van isoleren met het achtervoegsel -ator

isolator - zelfstandig naamwoord uitspraak: i-so-la-tor 1. stof of voorwerp dat ervoor zorgt dat elektriciteit niet geleid wordt ♢ de porseleinen knoppen op een elektriciteitsmast zijn isolatoren Zelfstandig naamwoord: i-so-la-tor ...

Een isolator is een component die door middel van een mechanische verbinding een elektrische scheiding te- weegbrengt tussen geaarde/geminuste delen enerzijds en spanningsvoerende delen anderzijds, respectievelijk tussen geaarde delen of spanningsvoerende delen onderling.

Een stof die elektrische stroom slecht of helemaal niet doorlaat.

[modern Lat.] (elektrotech.) stof die isoleert.

slecht of niet geleidende stof (voorwerp)

voorwerp wat isoleer of afsonder.

voorwerp, dat de electriciteit niet geleidt.

isolator.