elektrotechniek

betekenis & definitie

elektrotechniek - Zelfstandignaamwoord
1. (techniek) (wetenschap) de studie en praktische toepassing van alles wat met elektriciteit en elektromagnetisme te maken heeft en waarvan (elektronica) maar een heel klein onderdeel vormt

Woordherkomst
afgeleid van techniek met het voorvoegsel elektro-

Verwante begrippen
communicatiesystemen, communicatietechniek, communicatietechnologie, differentiaalvergelijking, digitale filtertechniek, elektriciteit, elektrisch netwerk, elektromagnetisch veld, elektromagnetisch veldtheorie, elektromagnetische golfgeleider, elektronica, elektronische instrumentatie, elektrotechnische energietechniek, elektrotechnische meettechniek, functietheorie, informatietheorie, informatietransmissie, informatietransmissiemethoden, informatietransmissiewegen, inschakelverschijnsel, magnetisme, microgolfcomponent, microgolftransmissie, modulatietheorie, natuurkunde, netwerktheorie, operationele analyse, potentiaaltheorie, pulstechniek, regeltechniek, schakeltechniek, speltheorie, statistiek, steekproeftheorie, stochastische proces, systeemtechniek, telecommunicatie, theoretische elektrotechniek, toegepaste statistiek, vectoranalyse, waarschijnlijkheid, wiskunde, wisselstroomtheorie