inlijven - Werkwoord
1. iemand in een groep opnemen
♢ Hij werd bij het leger ingelijfd.
2. het toeëigenen van een grondgebied
♢ Oostenrijk werd tijdens de Tweede Wereldoorlog door Duitsland ingelijfd.
3. toekomende tijd enkelvoud en meervoud van #Nederlands|inlijven
♢ Zij zullen dat land binnenkort inlijven.
Woordherkomst
leenvertaling van Latijns incorporare; samenstellende afleiding van in (voorzetsel) en lijf (zelfstandig naamwoord) met het achtervoegsel -en dat de onbepaalde wijs van een werkwoord vormt
Synoniemen
[2] annexeren
Gepubliceerd op 04-12-2017
inlijven
betekenis & definitie