Wat is de betekenis van inlijven?

inlijven - Werkwoord 1. iemand in een groep opnemen ♢ Hij werd bij het leger ingelijfd. 2. het toeëigenen van een grondgebied ♢ Oostenrijk werd tijdens de Tweede Wereldoorlog door Duitsland ingelijfd. 3. toekomende tijd enkelvoud en meervoud van #N...

inlijven - regelmatig werkwoord uitspraak: in-lij-ven 1. in een groep opnemen ♢ hij werd ingelijfd door onze tegenpartij 2. met een leger bezetten ♢ een deel van Polen werd ingelijfd door de Rus...

inlijven - Het opnemen of toe-eigenen van een gebied binnen de grenzen van een regeringseenheid.

staatkundige maatregel waarbij aan een veroverd gebied alle zelfstandigheid en rechten worden ontnomen, en de bewoners met lijf en goed worden opgenomen in de administratie van de veroveraar.

v., ynliivje.

...

(lijfde in, heeft ingelijfd), 1. (een persoon of personen) opnemen onder, verenigen met een groep of gemeenschap: we zullen deze leerlingen maar bij de tweede klas inlijven ; — als lid van een genootschap aannemen: ieder nieuw ingelijfd lid : — plaatsen, indelen (krijgsvolk bij een korps of wapen); 2. (grondgebied van) ee...

lijfde in, h. ingelijfd (1 in een groter geheel opnemen; 2 inz. v. e. land: verenigen met een machtiger): 1. soldaten bij een bataljon inlijven, opnemen; 2. Holland werd ingelijfd.

Het in de sterkte van de weermacht (voorheen van het korps) doen opnemen van aangeworven vrijwilligers of van voor den militairen dienst bestemde personen. In Ned. worden van de voor inlijving bij de zee- en landmacht aangewezen personen jaarlijks 19 500 man, vermeerderd met het getal van hen, die aan de sterkte van de voorvorige lichting ontbraken...