(de; -s) - balancerende stilstand van een deelnemer aan een wieler- (sprint)wedstrijd op de baan met de bedoeling de tegenstander de koppositie op te dringen.
• De strijd om de koppositie kan uitmonden in een surplace waarbij beide renners soms minutenlang op de fiets stilstaan. De surplace is alleen geoorloofd wanneer de renner die de koppositie heeft geloot, een volledige ronde heeft afgelegd. De beide sprinters moeten tijdens de surplace wel opletten niet achteruit te rijden. Als dat bij meer dan twintig centimeter het geval is, wordt de wedstrijd afgeschoten en moet er opnieuw worden gestart, met de overtreder op kop waarna het spel weer kan beginnen. Historisch is de surplace van Derksen en Maspes in 1955 op de Vigorellibaan in Milaan. Die surplace duurde meer dan dertig minuten. (ZORNW)
Herkomst: van het Fr. surplace, dat opgebouwd is uit sur (op) + place (plaats, positie), oftewel: ‘pas op de plaats’
