is een scheikundig element (symbool U, atoomgewicht 238 en s.g. 187), dat in 1786 door Klaproth werd ontdekt. Deze zonderde het uit pekerts en uraanglimmer af en noemde het naar de planeet (of naar den peetvader van den planeet, den goddelijken vader der Titanen) Uranus.
In 1840 ontdekte Péligot te Parijs, dat, wat men tot dan toe voor het metaal had gehouden, een oxyde was en eerst hij wist het werkelijke metaal te bereiden.In de techniek worden enige uraniumverbindingen gebruikt, b.v. een der oxyden bij de bereiding van het geelgroene, lichtgevende glas, dat voor photographische doeleinden wordt gebruikt.
Uraniumnitraat wordt als Wothlysch zout eveneens in de photographie gebruikt, een ander oxyde speelt een rol bij de bereiding van porselein- en emailverven.
