Een Hollands polderlandschap zonder riet is niet goed denkbaar. Eerst door het sierlijke, ranke en toch krachtige riet langs de rivieren, meren en de brede tochten, die naar de molens leiden, wordt het landschap compleet.
De grote Vlaamse dichter Guido Gezelle wijdde een prachtig gedicht aan het riet, waarvan hier een gedeelte volgt:O! ’t ruisen van het ranke riet!
O wist ik toch Uw droevig lied! Wanneer de wind voorbij U voert en buigend Uwe halmen roert, gij buigt, ootmoedig nijgend, neer, staat op en buigt ootmoedig weer, en zingt al buigend, ’t droevig lied, dat ik beminne, o ranke riet!
’t Riet behoort tot de grassen. Als de meesten van deze familie is het een nuttige plant, die overal in ons vaderland, waar maar rivieren, plassen, poelen, meren, sloten, enz. te vinden zijn, veel voorkomt en ook wel opzettelijk gekweekt wordt. Het groen gesneden, z.g. bladriet, vormt een uitstekend bedekkingsmateriaal over hooischelven, aardappel- en voederbietenbewaarplaatsen, enz. en het drooggesneden winterriet wordt wegens zijn grote duurzaamheid veelvuldig gebruikt op de daken van boerderijen en landhuizen. Het houdt als een slechte warmtegeleider de woningen ’s zomers koel en ’s winters warm. Verder heeft het riet waarde voor de veenvorming en ook als oeverbescherming langs de dijken. Het kan wel een paar nieter hoog worden en bloeit in Juli en Augustus. De sierlijke, krachtige pluimen bestaan uit ontelbare bloempakjes, die gewoonlijk zeven bloemen bevatten.
Het z.g. Spaanse riet, dat voor wandelstokken enz. wordt gebruikt, is de stam van een soort palm (Calamus) — zie: Rotan. Daarentegen bestaat er een Italiaans riet (Arundo Donax), dat wel als Spaans riet in den handel komt.
