is een belangrijke figuur uit de Griekse mythologie, over wien veel geschreven en gedicht is — denk alleen maar aan Aeschylus, Voltaire, Calderon, Goethe, Byron en Shelley. Hij is dan ook de verpersoonlijking van het vuur, de schepper van het menselijk geslacht, de drager van het menselijk genie.
Wie hij precies is, valt moeilijk te zeggen, waar de mythologische verhalen over hem erg uiteenlopen. Hij is een Titan, die in den strijd tussen Titanen en Goden aan de zijde van Zeus zou hebben gestaan, doch die vervolgens de mensen verdedigde tegenover Zeus. Zeus wilde hen verdelgen, omdat zij slecht waren. Prometheus redde hen en bracht hun het vuur, dat hij uil den hemel wegnam. Waarop Zeus hem eerst Pandora (zie aldaar) stuurde met de gevaarlijke doos; doch Prometheus begreep de bedoeling en aanvaardde het geschenk niet. Toen strafte Zeus hem door hem vast te laten klinken aan een rots en te bevelen, dat een adelaar hem iederen dag de lever zou uitpikken, die ’s nachts zou aangroeien.
Ten slotte openbaarde Prometheus een geheim ten aanzien van Zeus, dat hij alleen kende, en toen mocht Herakles (de mens) hem verlossen.
