noemt men de kunst, om door gebaren en gelaatsuitdrukking gemoedsaandoeningen of gedachten uit te drukken. Er bestaan verschillende soorten van mimiek.
Tracht men b.v. iemands voorkomen na te bootsen, dan spreekt men van portretterende mimiek. Het weergeven van gemoedsaandoeningen heet scheppende of idealiserende mimiek.
Deze mimiek moet natuurlijk door den toneelspeler, operazanger, voordrachtskunstenaar en tot zekere hoogte ook door den redenaar geheel beheerst worden, want zij is het voornaamste hulpmiddel om het gesproken woord ingang te doen vinden.De oude Romeinen waren meesters in de kunst der mimiek. Zij schiepen een zelfstandige, op de mimiek berustende, kunst onder den naam pantomime. Bij de Romeinen ging zo’n „sprakeloze” voorstelling soms gepaard met muziek en dans. Het moderne ballet en de stomme film zijn ook pantomimes.
