Guglielmo Marconi, een der pioniers op het gebied van de draadloze telegrafie of, zoals ze tegenwoordig kortweg genoemd wordt, de radio, werd in 1874 te Griffone bij Bologna geboren. Zijn vader was een Italiaans landedelman, zijn moeder een Engelse.
Reeds als jongen kende hij maar één hartstocht: electriciteit.In 1895, toen hij dus ruim 20 jaar oud was, begon hij proeven te nemen op het landgoed van zijn vader. Ondanks zijn zeer gebrekkige hulpmiddelen gelukte het hem al spoedig, op korten afstand telegrafische tekens, de z.g. Morse-tekens, zonder draad over te brengen. Hoe dit precies ging, wordt later onder het hoofdstuk „Radio” vermeld. De afstand, waarover de seinen konden worden overgebracht, werd groter en groter en in 1896 gelukte het Marconi, over het Kanaal van Bristol te seinen, een afstand van 15 kilometer.
Toen begon men de waarde van zijn vernuftige vinding in te zien. In Juli 1897 werd te Londen de Draadloze Telegrafiemaatschappij opgericht, die kapitaal bijeenbracht, om verdere proefnemingen op grote schaal mogelijk te maken.
In 1898 werd zijn vinding reeds gebruikt voor de overbrenging van persberichten en in 1899 werden de eerste mensen, die op een lichtschip in nood verkeerden, door zijn vinding gered.
Steeds werd de afstand, waarop men signalen kon overbrengen, vergroot, zowel door verbeterde zendmethoden als door krachtiger zenders. In 1898 seinde Marconi het Kanaal over, een afstand van 45 K.M., waarmee dus de draadloze verbinding met Engeland en Frankrijk was tot stand gebracht. In 1900 bracht hij nog een grote verbetering aan, die hierin bestond, dat zender en ontvanger op een bepaalde golflengte konden worden afgestemd. Het grootste succes werd echter bereikt in October van ditzelfde jaar, toen de grote uitvinder na herhaalde proefnemingen een teken, dat in Engeland gegeven werd, te New-Foundland opving.
Nadien breidde hij zijn proefnemingen steeds uit en nu is de telegrafie zonder draad tot op de grootste afstanden mogelijk.
In 1909 verwierf Marconi den Nobelprijs.
Hij overleed in 1938.
