Sören Aabye Kierkegaard (1813—1835) was een beroemd Deens godgeleerde en schrijver, die door zijn geschriften groten invloed heeft uitgeoefend op het denkleven van zijn tijd, wiens ideeën ook nog in onzen tijd ijverig worden bestudeerd en wiens aanhangers nog steeds in aantal toenemen.
Kierkegaard promoveerde in 1841 tot doctor in de theologie en de wijsbegeerte. Hij was een bewonderaar van Socrates en zwierf, net als deze wijsgeer, in zijn jonge jaren langs straten en pleinen, om met allerlei lieden gesprekken aan te knopen.
Hij was een man met een levend geloof in de waarheid van het Christendom, maar de kracht van dat geloof kon, volgens hem, alléén tot uiting komen in iemands persoonlijke vroomheid. Door de uitgave van een grote reeks wijsgerige en stichtelijke geschriften trachtte hij een nieuw godsdienstig leven in dezen zin te wekken. De massa echter begreep hem niet en daar hij zijn leven lang te kampen had met een zwak en ziekelijk lichaam, verviel hij langzamerhand tot zwaarmoedigheid. In den allerlaatsten tijd van zijn korte leven voerde hij een hartstochtelijken pennestrijd tegen de officiële opvatting van het Christendom, die een geweldig opzien baarde en allerwege de gemoederen in beweging bracht. Toen die beroering tot haar hoogtepunt was gestegen, overleed Kierkegaard in het Frederikshospitaal te Kopenhagen.
