Je hebt allemaal natuurlijk wel eens gehoord over Jonas, die in den walvis zat, maar misschien weet je niet eens, wie die Jonas, of eigenlijk Jona, was. Ik zal ’t je vertellen.
Jona was een profeet van het volk Israël; hij leefde omstreeks 77o v. Chr. onder de regering van Jerobeam II.
Het Oude Testament verhaalt, hoe Jona van God opdracht ontving, om naar Ninivé, aan den Tigris (tegenover het huidige Mosoel) te trekken en aan deze stad, wegens haar goddeloosheid, den naderenden ondergang aan te kondigen.Jona ziet echter zo tegen deze taak op, dat hij tracht er zich aan te onttrekken, door met een schip een geheel anderen kant uit te reizen. Het schip werd echter in volle zee door een zwaren storm overvallen. De zeelui, vermoedende dat een der opvarenden tegen God gezondigd had en nu door Zijn wraak werd vervolgd, wierpen het lot en het lot viel op Jona. De profeet ried hun aan, hem dan maar overboord te werpen. De trouwhartige zeelui weigerden dit eerst, maar toen de storm steeds heviger werd en de profeet bleef aanhouden, gaven ze eindelijk toe en wierpen hem in zee.
God zond echter een groten vis (het bijbelboek Jona spreekt niet van een walvis, hoewel dit negen van de tien keer wordt beweerd), die den profeet inslikte. Drie dagen en drie nachten bleef Jona „in de ingewanden van den vis”, daarna spuwde het dier hem uit op het strand.
Voor de tweede maal gebood Jahweh hem nu naar Ninivé te trekken en tegen de stad te prediken. Jona voldeed thans aan Gods bevel. Door zijn prediking kwamen de inwoners der stad tot berouw en boete, zodat Jahweh’s oordeel over Ninivé werd afgewend.
