Als je de kaart van Afrika opslaat, dan zul je daar, waar de Westkust een grote bocht maakt, zien staan Peperkust en verder Oostwaarts: Ivoorkust, Goudkust en Slavenkust.
Nog gedurende de gehele 19de eeuw was het binnenland van Afrika voor ons Europeanen voor verreweg het grootste deel „terra incognita”, (onbekend land). Alleen aan de kust en dan nog vooral langs de Middellandse Zee en de Golf van Guinea hadden sommige Europese Staten handelsfactorijen (zie ook: Factorij) gesticht, waar de producten van het binnenland geruild werden tegen Europese goederen. Maar eeuwen lang was men nooit verder landinwaarts gegaan. Ivoor, goud en slaven waren de voornaamste producten. Nu begrijpen jullie natuurlijk ook, hoe men aan namen als Ivoorkust en Goudkust komt.
Tot 1870 behoorde een deel van de Goudkust aan Nederland, maar in dat jaar hebben wij dit gebied aan Engeland afgestaan in ruil waarvoor wij de vrije hand in Sumatra kregen, zodat wij daar tegen de Atjehers hebben kunnen optreden.
Ook nu nog leven aan de Goudkust slechts weinig blanken; het merendeel der bevolking vormen de Soedan-negers, die van de kust tot aan de Sahara wonen. Het zijn krijgshaftige mensen. In het naburige Dahomé had men vroeger naast een leger, uit mannelijke krijgers samengesteld, ook een leger van vrouwen, een zogenaamd „Amazonenleger”. Eerst aan 't einde der 19de eeuw onderwierpen deze Kenau’s zich aan 't Engelse gezag.
Je moet echter niet denken, dat er tegenwoordig nog veel goud uit deze streken komt; de productie van cacao is van veel groter belang.
