„Daar hebben we op school al een massa over moeten leren”, zul je zeggen. „We kennen de wetten van de hefbomen en de communicerende vaten en ook de wet van Archimedes”. ’t Is fijn, dat je op school goed opgelet hebt; dan weet je ook, dat men onder evenwicht den rusttoestand van een voorwerp verstaat: een toestand, die een gevolg is van het feit, dat de krachten, die in verschillende richtingen op het voorwerp werken, elkander opheffen. Een bascule is dus in evenwicht, wanneer het product last X lengte van den hefboomarm aan de ene zijde van het draaipunt gelijk is aan het product van dezelfde factoren aan de andere zijde.
Een boek, dat op tafel ligt, is in evenwicht, omdat het draagvermogen van het tafelblad de zwaartekracht, die het boek omlaag trekt, tegenwerkt en opheft. Men onderscheidt drie evenwichtstoestanden: 1° den stabiel en, waarbij het voorwerp moeilijk uit het evenwicht kan worden gebracht, b.v. bij een pyramide, die op een breed grondvlak rust, 2° den l ab i e l e n, waarbij het evenwicht gemakkelijk te verstoren is, b.v. een dubbeltje op z’n kant en 30 den indifferenten, waarbij het voorwerp in alle standen in evenwicht is; denk b.v. aan een kogel. . Overdrachtelijk kan men ook spreken van een geestelijk evenwicht, een evenwicht dus van de ziel, dat dan dus niet gemakkelijk door invloeden van buiten kan worden verbroken.
Iemand, die zulk een evenwicht het zijne noemt, heet veelal een evenwichtig mens.
