Dr. Frederik van Eeden is een merkwaardige figuur in onze letterkunde geweest.
Hij leefde van 1860 tot 1932 en was behalve schrijver en dichter tevens geneesheer.Hij was aanvankelijk arts te Bussum en stond van 1888—1895 met dr. van Renterghem aan het hoofd van het Psychotherapeutisch instituut te Amsterdam. Later vestigde hij zich weer te Bussum, waar hij in 1898 een kolonie stichtte, die „Walden” werd genoemd. De bedoeling van dr. van Eeden was, dat alle mensen, die zich daartoe aangetrokken gevoelden, daar konden leven „in gemeenschap van goederen”, d.w.z. ieder stortte hetgeen hij of zij verdiende, in de gemeenschappelijke kas en ieder kreeg hieruit alles, wat hij nodig had. Na enige jaren bleek, dat deze kolonie niet levensvatbaar was. „Walden” moest weer worden opgeheven, nadat van Eeden er veel geld bij verloren had.
Frederik van Eeden heeft vele gedichten en boeken geschreven, waarvan wel de bekendste zijn: „de Kleine Johannes”, dat je misschien wel kent, de verzenbundel „Ellen, een lied van de Smart”, „Het Lied van Schijn en Wezen” en het veelgenoemde drama in verzen „Lioba, een Boek van Trouw”.
Hij schreef ook enige toneelstukken.
