Jacob Cats (1577—1660) was een bekend Nederlands dichter, wiens naam je natuurlijk allen wel kent. Wie zou er nooit hebben gehoord van „Vader Cats”, die in de eerste helft van de 17e eeuw zulk een reputatie had, dat zijn gedichten bij veel mensen van dien tijd met den Bijbel de enige lectuur uitmaakten? Deze gedichten, in een uiterst gemoedelijken toon geschreven, handelen vooral over het huwelijk en het gezinsleven.
Breedsprakig en telkens in herhalingen vallend, behandelt Cats deze onderwerpen en zijn tijdgenoten hebben hem bijzonder gewaardeerd. Menige versregel leefde en leeft nu nog als „spreuk” onder het volk. Een volledige uitgaaf van zijn werken omvat een 20-tal delen.
Zonder bijzonder uit te blinken en sterk op den voorgrond te treden, nam Cats ook deel aan het openbare leven en diende het land trouw in verschillende opdrachten en ambten. Van 1629—
1651 was hij met enkele onderbrekingen Raadpensionaris van Holland en Westfriesland. Daarna trok hij zich, reeds hoogbejaard, terug op het bekende buitengoed Zorgvliet aan den Scheveningsen weg, waar hij 83 jaar oud is gestorven.
