noemt men de geneeskundige bewerking, waarbij het bloed van een gezond persoon rechtstreeks uit een slagader naar de slagader van een ander persoon overgebracht wordt. Hierbij moet de geneesheer erop letten, dat bloedtransfusie slechts tussen personen, die tot dezelfde bloedgroep behoren, mag plaats hebben, omdat anders niet alleen geen gunstig resultaat te verwachten is, maar zelfs schadelijke gevolgen kunnen optreden.
Bloedtransfusie wordt o.m. toegepast, wanneer tengevolge van sterk bloedverlies, b.v. bij een ongeluk, het leven van een patiënt in gevaar verkeert.
In de laatste jaren wordt de bloedtransfusie meer en meer toegepast. Vroeger kwam het alleen wel eens voor in een uitzonderingsgeval, waarbij b.v. een moeder of vader hun bloed beschikbaar stelden, om het leven van hun kind te redden of omgekeerd. Ook zijn gevallen bekend van dokters, die hun bloed aanboden voor een zieke, welken men op deze wijze trachtte te redden.
In Amerika, waar alles op grote schaal gaat, bestaat een heel „vrijwilligersleger” van mensen, die bereid zijn, hun bloed aan hun medemensen af te staan: zij worden geregeld onderzocht en hun naam en adres benevens de bloedgroep, waartoe zij behoren, worden op een lijst geplaatst, zodat men hen in geval van nood, dadelijk kan oproepen. Nu echter in den laatsten tijd in de grote hospitalen van Amerika, waar dagelijks een groot aantal slachtoffers van verkeersongevallen wordt binnengebracht, het bloed van deze „vrijwilligers” niet voldoende meer was, is men er toe overgegaan, bloed voor de transfusie te kopen, zodat sommige werklozen, die gezond en sterk zijn, hierdoor, behalve het bewustzijn een goed werk te verrichten, nog een aardige verdienste hebben.
Ook in Nederland hebben de ziekenhuizen lijsten van personen, die zich voor transfusie beschikbaar hebben gesteld. De leiding en regeling van dezen bloedtransfusiedienst is bij ons in handen van het Rode Kruis.
