BEGRAVING. Het geval komt zelfs hier te lande nu en dan voor, dat een afgestorven B door zijne Loge of door BB ter laatste rustplaats geleid wordt. Meestal bepalen zich de plegtigheden dan hierbij, dat het lijk door de daartoe opgeroepen BB gevolgd wordt, terwijl in zeer enkele gevallen de Reg M der Loge, in eenige woorden, de verdiensten van den overleden B bij het graf gedenkt. In vele andere landen geschiedt dit nogtans op eene veel plegtstatiger wijze. In Frankrijk, b.v. wordt het lijk gevolgd door de BB der L, waartoe de overledene heeft behoord, met de Officieren en den Meester aan het hoofd, waarop de andere uitgenoodigde en vrijwillig opgekomen BB volgen.
Bij het geopende graf aangekomen, kleeden zich de BB geheel, en vormen een kring om de baar. De Meester en de Redenaar treden in het midden, en doen eene aanspraak, in welke de Maç levensbaan, de deugden en verdiensten van den overledene geschetst worden, dat mede gedaan wordt door diegenen van des overleden vrienden, die zich daartoe opgewekt gevoelen, waarna men, soms onder het zingen van een daartoe vervaardigd graflied, de kist in het graf nederlaat en die met aarde bedekt, waarna de BB hunne kleeding afleggen en naar huis keeren. In Schotland en Amerika zijn de BB reeds bij den optogt versierd met hunne schootsvellen, enz. In Engeland moeten zij hiertoe eerst verlof van het Hoofdbestuur hebben. Heeft men dit verlof in het laatste land niet verkregen, dan kleeden zij zich eerst op de grafplaats; in het tegenovergestelde geval versieren zij zich in het sterfhuis met schootsvel, handschoenen en ambtsband. Elke Loge heeft hare banier.
Elke Loge gaat afzonderlijk, voorafgegaan door de minst in rang zijnde Officieren, en gevolgd door de beide Opzieners, den Reg? en den afgetreden Meester, alle met hunne onderscheidingsteekenen. Het laatste komt de Loge, waartoe de overledene heeft behoord, welker leden ruikers of lintstrikken in de hand hebben. Aan het hoofd gaat de dekker met zijn uitgetogen zwaard, en voor de leden, de kapel met gedempte en befloersde instrumenten, en eindelijk tusschen den afgetreden en den reg? Meester, het oudste lid, met den Bijbel en de statuten op een kussen; voorts de Kapelaan, en na dezen een koor zangers; nu volgt de doodkist, op welke zich het schootsvel, de band, (want in Engeland draagt elke Meester een band en sautoir, met een' aanhangenden winkelhaak; in Frankrijk, België, enz. wordt die en echarpe gedragen) en twee gekruiste degens bevinden. De punten van het dekkleed der kist worden elk door een' BF? gehouden. Na het lijk komen de verwanten en een paar Officieren der Loge. Bij het graf aangekomen, vormen de BB een' kring, in dezelfde orde van den optogt, in welks midden de kapel, het koor, de Chaplain, de beide Meesters en verdere Officieren zich plaatsen. De Chaplain (zie dat Art.) doet een gebed, waarna het lijk, onder het zingen van een graflied, in het graf nedergelaten en met aarde bedekt wordt; hierna keert de stoet in de vorige orde naar het sterfhuis, waar die uiteen gaat.