Bataten of batata’s zijn knollen van een tropische plant (Convolvulus Batatas) van ouds bekend o.a. op de Sandwicheilanden en Nieuw-Zeeland, maar tegenwoordig overal in de tropen verspreid. De knollen lijken op onzen aardappel en komen daar ook in smaak veel mee overeen. In grootte is er sterke variatie; sommige soorten kunnen wel kg zwaar worden. In de landen, waar ze verbouwd worden, worden ze veelal geroosterd of gebakken gegeten.
Zij zijn in dien vorm echter niet gemakkelijk verteerbaar. Gekookt gaat dat beter, hetgeen natuurlijk met de volledige verstijfseling van het zetmeel in verband staat. (Zie onder aardappel). Na het oogsten worden de knollen inde lucht gedroogd; bij lage temperatuur (12°) moeten ze bewaard worden.
Naar onzen Westerschen smaak zijn de knollen te zoet. De productie gaat in tropische landen sterk vooruit. In Amerika en Japan zijn reeds groote akkers met deze planten bedekt. Ook op Java neemt de cultuur voortdurend toe. Van export is evenwel geen sprake, omdat de veldvrucht voor vervoer te teer is. Als zetmeelplant zal de bataat echter in de naaste toekomst zeker aan beteekenis winnen. Als gemiddelde samenstelling wordt opgegeven: water 69%, eiwit 1,7%, vet 0,4%, koolhydraten 26%, ruwvezelstoffen l,6%,voedingszouten 1,1 %.(De asch bevat veel kaliumphosphaat). Onder de koolhydraten komen voor: zetmeel, suiker, dextrine en gom.
De naam „bataten” zou een verbastering zijn van „potato”. In Californië en Texas staan ze bekend als „sweet potato”.
Het zetmeel wordt vaak uitgewasschen en verkocht als „Braziliaansch Arrowroot.”
