Door de duivel een pseudoniem te geven, vermijdt men het noemen van zijn naam, waardoor hij niet echt aan- of opgeroepen wordt (Rooijakkers 1994). Als verbastering van ‘duivel’ komt een enkele maal de bastaardvloek duin voor.
Bijvoorbeeld in het blijspel De Puiterveense Helleveeg, of Beslikte Swaantje aan den tap [1719] van A. Alewijn.
Daar treffen wij de zin: “Maar, hoe duinen, kan jy weeten, Van buiten, wat er wel van binnen is geseeten?” De betekenis c.q. de gevoelswaarde is gelijk aan die van drommels! zie droelie, droes, droeskop, drommel, drumpel, duiker, duivekater, duivel, duiventer, duizend, Heintjeman, Heintje Pik, Joost, nikker, pikken, vijand.
