volgens theologisch spraakgebruik de gelukkige eindtoestand van een met rede begaafd wezen; wordt dus gezegd van God, van de goede engelen en van die menschen welke door God met den hemel beloond worden. De r.-k. kerk kent ook aan dit woord dikwijls een meer beperkte beteekenis toe.
Zie hierover de artt. Heiligverklaring en Zaligverklaring.
