iersch staatsman, geb. uit bovengenoemd geslacht te Dromaland 1803, overl. te Bangor 1864, kwam in het Lagerhuis 1828, nam deel aan de nationale iersche beweging, doch kon zich op den duur niet vereenigen met O’Oonnel, dien hij te gematigd vond. Na diens dood werd hij een der ijverigste leden van „Jong Ierland”, toog in 1848 met een iersche delegatie naar Parijs om er de regeering der republiek te huldigen, werd door de engelsche regeering beschuldigd van openlijke aanhitsing tot opstand, na een gevecht met de politie gevangen genomen en ter dood veroordeeld (1849), doch zag deze straf veranderd in deportatie en werd nu naar Australië gevoerd.
In 1854 ontving hij gratie, en in 1856 verlof naar Ierland terug te keerem, waarna hij zich tot zijn dood toe onthield van elk verzet tegen de regeering. Zijn begrafenis te Dublin gaf evenwel aanleiding tot heftige patriottische betoogingen. Van zijn geschriften verdienen hier te worden vermeld: Education in Ir eland (1839), Principles of government (1856), Du véritable caractère de l’insurrection polonaise de 1863 (1863).
