een dichte en zeer harde, schelpachtig brekende grijze tot zwarte kiezelmassa, die uit microscopische overblijfselen van kiezelsponsen en radiolariën bestaat, met foraminiferenslik gemengd, zich afzette en gedurende het vast worden door moleculaire concentratie tot rondachtige knollen samenbalde. Vuursteen is zeer verbreid in de kalk- en krijtrotsen, waarin ook genoemde organismen voorkomen.
In het Nederlandsch diluvium komt vuursteen voor, die in den diluvialen tijd door de gletschers van Rugen enz. is aangevoerd. De oudste gereedschappen in den steentijd werden meest van vuursteen vervaardigd, die door de schelpachtige breuk zich hiertoe leende. Omdat deze steen bij het slaan met staal vonken verwekt en veel tot het verkrijgen van vuur gebruikt werd, noemt men hem vuursteen.
