(Affiniteit) of aantrekking noemt men de kracht, welke tot de innige vereeniging van twee of meerdere chemische elementen of verbindingen tot één enkele geheel nieuwe stof aanleiding geeft en welke men de verbinding dier stoffen noemt.
De oorspronkelijke eigenschappen zoowel physische als chemische der samenstellende doelen zijn in de verbinding verloren gegaan. De grootere affiniteit van eene stof tot eene van twee of meerdere andere maakt het mogelijk scheikundige ontledingen of verbindingen tot stand te brengen. Wanneer deze affiniteit voert tot het totstandkomen eener verbinding van 2 voorheen gescheiden bestaanhebbende chem. lichamen, dan wordt chemische arbeid verricht, welker energie zich na de plaatsgehadhebbende verbinding weder in andere vormen van arb. vermogen, resp. warmte, electriciteit enz. omzet. (Dissociatie, electrolyse enz.).
