(Hubertinus) van Casale, trad in 1273 in de orde der Franciscanen. Hij was een zeer geleerd en talentvol prediker, maar een hartstochtelijk man, zoodat de oude kronieken van hem zeggen, dat hij de geheele wereld zou bekeerd hebben indien zijn leven meer beantwoord had aan zijn geleerdheid.
Hij behoorde tot die partij onder de Franciscanen, die opgezweept door de profetieën van den pseudo-profeet Joachim, een al te strenge onderhouding der armoede wilden doordrijven. Bij het pauselijk hof te Avignon stond U. zeer hoog aangeschreven en hij was daar de voornaamste pleitbezorger van zijn partij. Door verschillende oneenigheden vroeg en verkreeg hij in 1317 verlof om over te gaan naar de orde der Benedictijnen. Toch bleef hij zich met den armoedestrijd bezighouden en geraakte daardoor in 1325 in twist met Joannes XXII, waarna hij overliep naar de partij van Lodewijk van Beieren. U. schreef een zeer uitvoerig ascetisch werk: Arbor vitae cruclfixae lesu (uitg. Venetië 1485), dat in de middeleeuwen veel verspreid was, vooral in uittreksels. U.’s sterfjaar is onbekend.
