hoogduitsch dichter uit de middeleeuwen, van wien men alleen weet, dat hij omstreeks 1240 in Oostenrijk leefde. Men heeft van hem twee groote epische gedichten: een omwerking van het Rolandslied en Daniel von Blumental, een dichtstuk dat tot den Bretonischen sagenkring behoort.
Een uittreksel van dit laatste heeft Bartsch in de inleiding op zijne uitgave van den Kart (Quedlinb. en Leipzig 1857) medegedeeld. Meer invloed heeft S. echter uitgeoefend door zijne dusgen. voorbeelden, waaronder men in dien tijd kleine geschiedenissen, fabels, parabels, sprookjes met een daaraan ontleende zedeles verstond. Vele van deze komen voor in de Altdeutsche Wälder van Grimm. Het gelukkigst slaagde hij in die stukken, waar zijn humor den vrijen teugel kon vieren, zooals o. a. in Der Pfaffe Amis, een verhaal van guitenstreken, waarvan velen later op Tijl Uilenspiegel zijn overgebracht.
