(lat. plebiscitum; fransch plébiscite) bij de Romeinen ©en wet, die in de Comitia tributa, de volksvergadering der plebejers, was aangenomen. De plebiscieten waren oorspronkelijk slechts verbindend voor de plebejers, totdat zij door de Lex Horatia (448 , v.
Chr.) en nog nadrukkelijker door de Lex f Piublilia Hortensia (340) voor het geheel© volkverbindend werden. Onder Napoleon I en III > duidde men in Frankrijk met P. een door algemeene stemming verkregen volksbesluit aan. In Zwitserland bestaat iets dergelijks onder den naam Referendum (zie ald.). Eveneens heeft men in Italië meermalen van een P. gebruik gemaakt; zoo liet bijv. vooral Victor Emmanuel zijn veroveringen, het laatst te Rome, door volksbesluiten bekrachtigen.
