Gepubliceerd op 28-02-2021

Philippus

betekenis & definitie

(grieksch; letterlijk: „de liefhebber van paarden”, de ridderlijke, moedige) Philips (zie ald.), naam van een vijftal koningen van Macedonië:

1) P. I., een zoon van Argaeus, zou als derde koning uit het huis der Argeaden, op ’t eind der 7de en in ’t begin der 6de eeuw v. Chr. geregeerd hebben. j
2) P. II, geb. 382 v. Chr., een zoon van koning Amyntas II en vader van Alexander ; den Grooten; met hem begint de historische grootheid van Macedonië (zie ald.). Hij aanvaardde, nadat zijn broeder Perdiccas III in den illyrischen oorlog gesneuveld was, in het begin van 359, eerst als voogd over zijn onmondigen neef Amyntas III, de regeering over het van buiten door oorlogszuchtige naburen, van binnen door verschillende kroonpretendenten bedreigde rijk. Hij maakte zich meester van den toestand; tot dank werd hij zelf tot koning verheven. Als diplomaat, veldheer en regeerder heeft P. zeer veel gepresteerd; onbekommerd en dikwijls trouweloos joeg hij zijn doel na: Macedonië tot groote mogendheid en de meerdere van Griekenland te maken. Allereerst schiep P. een tactisch voortreffelijk en nieuw gedrild leger, vervolgens begon hij met de verovering der grieksche steden aan de macedonische en naburige thracische kust. De phocensische of zg. tweede Heilige oorlog (zie Heilige oorlogen) gaf hem . gelegenheid, op het vasteland van Griekenland in te grijpen en in Thessalië vasten voet te krijgen (352). Terwijl de onderhandelingen over een voorloopigen vrede met Athene nog hangende waren (346), viel hij Phocis binnen en liet zich de stem van Phocis geven in den raad der Amphictyonen. Eerst toen P. zijn macht trachtte uit te strekken op het overige der thracische kust, brak de oorlog met Athene opnieuw uit; 2 Aug. 338 leden de verbonden Atheners en Thebanen bij Chaeronea de nederlaag; daarmede was P. ook meester in Griekenland. Op een nationale bijeenkomst der Grieken te Corinthe in het begin van 337 werd P. tot opperbevelhebber met onbeperkte macht ; tegen Perzië gekozen. Reeds streden er macedonische troepen in Azië en P. wilde met zijn hoofdmacht volgen, toen hij bij het afscheidsfeest in den zomer van 336 te Aegae door een officier zijner lijfwacht, Pausanias, uit persoonlijke wraak vermoord werd. P. was tweemaal gehuwd; met Olympias, 'de moeder van Alexander den Grooten, en met Cleopatra.
3) P. III Arrhidaeus, een onwettige, onnoozele zoon van Philippus II, werd na den dood van Alexander den Grooten (323) in Babylon tot koning van Macedonië onder voogdijschap der verschillende rijksbestuurders benoemd en later in Macedonië op bevel van Olympias vermoord (317 v. Chr.). Naar hem is de Philippische aera (tijdrekening) genoemd, welke begint met den dood van Alexander den Grooten.
4) P. IV, de zoon van Cassander, heeft na den dood van zijn vader (297 v. Chr.) slechts enkele maanden op den troon gezeten.
5) P. V, zoon van Demetrius II, was na den dood van zijn vader (233 v. Chr.) pas 4 jaren oud, waarom Antigonus Doson in zijn plaats den troon besteeg, dien P. in 220 als koning opvolgde. Zijn onbekwaamheid bewees hij, toen hij 215 met Hannibal een verbond tegen de Romeinen sloot, zonder hem krachtig te ondersteunen. In 205 sloot P. vrede met de Romeinen en begon 203 in verbond met Antiochus den Grooten van Syrië een oorlog tegen Egypte en Attalus van Pergamum, werd echter 202 door de vereenigde vloot der Pergameniërs en Rhodiërs bij Chios totaal verslagen. Toen hij daarop de thracische Chersonnesus veroverde, verklaarden de Romeinen, door Attalus en de Rhodiërs te hulp geroepen, hem opnieuw den oorlog (200). Na in 197 door Titus Quinctius Flamininus bij Cynoscephalae in Thessalië verslagen te zijn, moest P. onder zeer harde voorwaarden den vrede aannemen. Tijdens den oorlog der Romeinen met Antiochus was P. bondgenoot van eerstgenoemden, en zij stonden hem toe, zijn rijk ten koste zijner naburen te vergrooten. Nadat Antiochus overwonnen was, door de Romeinen' vernederend behandeld, zon hij op wraak en het herstel zijner vroegere macht, vergrootte zijn inkomsten en versterkte zijn leger, doch overleed te midden zijner uitrustingen, 179 v. Chr.

< >