Wat is de betekenis van Philippus?

Zie Filippus

m -> Filippus (Ook Du.).

A'RABS, geboren in Arabië, bevelhebber der Praetorianen, Rom. keizer van 244—249 n. C. Onder zijn regering werd in 248 het 1000-jarig bestaan van Rome gevierd.

1. i, m. naam van enige Macedonische koningen, van wie het meest bekend is: de zoon van Amyntas, de beroemde vader van Alexander de Grote; meton., een door koning Philippus geslagen gouden munt. | daarv. Phĭlippēus en Phĭlippĭcus, Philippeïsch, Philippisch. 2. i, m. Rom. bijnaam in de gens Marcia.

koning van Macedonië 359-336 v.C., vader van Alexander de Grote. Maakte Macedonië tot een grote mogendheid. Versloeg de Grieken bij Chaeronea (338 v.C.), onderwierp Griekenland.apostel uit Bethsaïda, van wiens leven slechts met zekerheid bekend is, dat hij Nathanaël met Jezus in contact bracht. R.K. feestdag tegelijk met Jacobus...

koning van Macedonië, 382–336 v. C., vader v. Alexander den Groten.

1) → Apostelen; 2) koning v. Macedonië (359/336 v. Chr.), die Macedonië t/e groote mogendheid verhief.

Apostel, afkomstig uit Bethsaida (Joh.1.43), voerde → Nathanael tot Jesus. Van zijn verder leven is niets zekers bekend. Feestdag (met Jacobus den Minderen) 1 Mei. Voor voorstelling in de kunst, zie → Apostel.

(fi'lippus) I.m. [Lat.] mansnaam Filips. Il. (fi'lippus) (H.) apostel, predikte in Klein-Azië; feest: 1 mei. Als mansnaam ook : Filips, Filip. Flip. III (fi'lippus) tegenpaus 768.