contract, een handeling waarbij een of meer personen zich jegens een of meer anderen tot iets verbinden. De wettelijke bepalingen aangaande de O. in het algemeen, zijn vervat in het B.
W., artt. 1349—1387. Een 0. wordt aangegaan om niet of onder een bezwarenden titel. De O. om niet is de zoodanige waarbij de een© partij aan de andere, zonder eenige baat, een voordeel toekent. Een O. onder een bezwarenden titel is een zoodanige, welke ieder der partijen in de verplichting brengt om iets te geven, te doen of niet te doen. Yoor de rechtsgeldigheid' eener O. moeten beide partijen bevoegd zijn om een verbintenis aan te gaan, (onbevoegd zijn o. a. minderjarigen, onder curateele gestelden, getrouwde vrouwen behalve in gevallen bij de wet voorzien; de 0. moet verder een bep. onderwerp behelzen en een geoorloofd© oorzaak hebben. Een 0. kan niet herroepen worden dan met wederzijdsch goedvinden of om redenen welke de wet daartoe voldoende verklaart.
Een O. verbindt niet alleen tot hetgene wat uitdrukkelijk is bepaald, maar ook tot al wat naar den aard ervan door de billijkheid, de usance of de wet gevorderd wordt. Indien de bewoordingen van ©en O. duidelijk zijn, mag men daarvan door uitlegging niet afwijken. Indien de bewoordingen voor verschillend© uitlegging vatbaar zijn, moet men meer nagaan wat de bedoeling der betrokken partijen geweest is dan zich aan den letterlijken zin der woorden te binden. Indien een beding voor tweeërlei zin vatbaar is moet men het veeleer opvatten in den zin waarin het van eenige uitwerking kan zijn dan in ©en zin waarin het geen het minste gevolg zou kunnen hebben. In geval van twijfel wordt een 0. uitgelegd ten nadeele van dengene die iets bedongen, en ten voordeele van dengene die zich verbonden heeft.
