beroemd kerkelijk schrijver, geb. 185 te Alexandrië, waar hij als achttienjarig jongeling de leiding kreeg der catechetenschool. Wegens onzuiverheid zijner leer veroordeeld, vertrok hij naar Cesarea en stichtte daar een bloeiende theologische school.
Tengevolge der folteringen voor het christelijk geloof in de gevangenis te Tyrus doorstaan, overl. hij in 254. Als schrijver ontwikkelde hij een nog niet geëvenaarde vruchtbaarheid; zijn werken behandelen bijna elk gebied der theologie, waarom hij niet ten jnrechte de vader der wetenschappelijke theologie wordt genoemd. Zijn grootste werk is de tekstkritische bijbeluitgave Hexapla, aldus genaamd omdat ze in 6 kolommen twee hebreeuwsche teksten en vier grieksche bijbelvertalingen naast elkaar bevatte. Van O.’s werken is slechts weinig bewaard gébleven. Was O. reeds bij zijn leven door den een veroordeeld, door den ander verdedigd, na zijn dood nam de strijd over de rechtzinnigheid zijner leer steeds grooter afmeting aan en werd de scherpe polemiek tusschen Hieronymus en Rufinus ook naar het Westen overgebracht. Die z.g. Origenistenstrijd eindigde eerst in de 6de eeuw, toen de synode van Konstantinopel hen met kerkelijke straffen bedreigde.
