naam van eenige veelgenoemde Romeinen uit een oorspronkelijk volscisch riddergeslacht. Wij vermelden:
1) Cn. O., in 168 bevelhebber over de romeinsche vloot in den oorlog tegen Perseus, die zich op Samothrace aan hem gevangen moest geven. Rijk uit Macedonië teruggekeerd, bouwde hij de porticus Octavia, was in ’t jaar 165 v. Chr. consul en werd in 162 naar Azië gezonden om de aziatische en egyptische vorsten in het oog te houden en hen te verzwakken. Hij bracht dien onaangenamen last ten uitvoer, doch werd kort daarna te Laodicea vermoord.
2) M. O., ambtgenoot van den volkstribuun Tib. Gracchus, in 133 v. Chr., ondersteunde eerst diens akkerwet, doch liet zich later door de adelspartij overhalen zich daartegen te verzetten, hoezeer Gracchus ook zijn best deed, om hem van zijn tegenstand af te brengen.
3) Cn. O., consul in ’t jaar 87 v. Chr., onderscheidde zich als hoofd der adelspartij, gedurende de afwezigheid van Sulla, door kracht en bekwaamheid, doch toen zijn door hem verdreven ambtgenoot Cinna met behulp der Marianen tegen Rome oprukte, was hij niet meer in staat de rust te handhaven en werd in een openbare vergadering door Censorinus vermoord.
4) M. O., aedilis in ’t jaar 50, koos in den burgeroorlog de partij van den senaat, voerde het bevel over de vloot van Pompejus, nam C. Antonius gevangen, moest na de nederlaag zijner partij bij Pharsalus uit Illyrië vluchten, begaf zich naar Afrika en schijnt later bij Actium over een gedeelte der vloot het bevel gevoerd te hebben.
5) C. O., vernielde in ’t jaar 62 de overblijfselen der legers van Spartacus en Catilina en streed met roem tegen de Thraciërs. Na zijn terugkomst uit de provincie Macedonië, waarover hij het bestuur had, stierf hij plotseling te Nola en liet een knaapje van nauwelijks 4 jaren na, den lateren keizer Augustus.
