koning der Massyliërs in Numidië, de zoon van Gula, geb. omstreeks 238 v. Chr., overl. 149, bracht zijn jeugd te Garthago door en verloofde zich daar met Sophonisbe (zie ald.), een dochter van Hasdrubal.
In den tweeden punischen oorlog (213—207 v. Chr.) was hij eerst de bondgenoot der Carthagers, maar toen de oorlogskans ten gunste der Romeinen oversloeg, hield hij het met dezen, die hem dan ook na hun zegepraal in 202 beloonden met het gebied van zijn mededinger Syphax en, ten spijt der Carthagers, tot koning over geheel Numidië maakten. Zijn gemalin Sophonisbe bracht hij aan de vriendschap met de Romeinen ten offer en zond haar den giftbeker. De voortdurende, door de Romeinen begunstigde grenstwisten van M. met de Carthagers leidden tot den derden punischen oorlog; M. overleed in het tweede jaar daarvan, op 92-jarigen leeftijd. Zijn rijk werd door den jongen Scipio Africanus verdeeld onder zijn zonen Micipsa, Gulussa en Mastanabal; de zoon van dezen laatste was Jugurtha (zie ald.).
