Manoel de faria e sousa

betekenis & definitie

Portugeesch geschiedschrijver en dichter, geb. 18 Mrt. ! 1590 bij Pombeiro (prov. Minho), vergezelde in 1631 den markies Castel-Rodrigo naar I Rome, bleef' hier twee jaren, en overl. 3 Juni 1649 te Madrid. Onder zijn talrijke, meest in i het spaansch geschreven werken, munten uit: Discursos morilles y politicus (Madr. 1623—26), Epitome de las historias portuguezas (1628), ook, voorzien van een voortzetting, verschenen onder den titel: Historici del reino de Portugal \ (Bruss. 1730): Asia portugueza (Lissab. 1666— 75), Europa portugueza (Lissab. 1678—80, j Africa portugueza (1681). Van waarde, hoewel i meer van kritieklooze bewondering dan van j waarheidsliefde blijk gevende, zijn ook zijn I Liisiadas comentadas (Madr. 1639) en Eimas vurias de Luiz de Camöes comentadas (dl. 1 en 2, Lissab. 1685—89). Gedichten: EuentedeAganipe, rimas varias (Madr. 1624—27): Fabula de Narciso e Echo (Lissab. 1623 en 1737), Dirinas y humanas flores (Madr. 1624) , Noch es daros \ (1624 en Lissab 1674).