romeinsch keizer, zoon van Carus, overl. 284, was evenals zijn vader een zeer ontwikkeld en verlicht vorst en een goed dichter. Hij werd toen zijn vader gedurende een veldtocht tegen de Perzen was omgebracht door de soldaten tot keizer uitgeroepen (283), maar regeerde slechts negen maanden, daar zijn schoonvader hem liet vermoorden in de hoop in zijn plaats den troon te beklimmen.
Het leger verkoos echter Diocletianus.
