gewest in Klein-Azië, begrensd door Phrygië ten n., Pamphylië ten o., de Middellandsche zee ten z. en Karië ten w. De inwoners namen den naam Lyciërs aan en schonken den naam Lycië aan hun land, toen Lycus van Athene zich onder hen nederzette.
Cyrus onderwierp L. aan het gezag der perzische koningen, waaronder het bleef tot de veroveringen van Alexander den Groote. Later maakte het achtereenvolgens deel uit van Macedonië, Thracië, het rijk der Seleuciden en het gebied der Rhodiërs. Onder Sulla herkreeg L. zijn zelfstandigheid, als bondstaat van drie en twintig steden, waarvan de voornaamste waren: Patara, Myra, Xanthus en Olympus. Keizer Claudius lijfde het echter bij het romeinsche rijk in. Bij het byzantijnsche rijk bleef het behooren tot het einde der 13de eeuw, toen het voor goed in de handen der Turken viel.
