eene door de inwerking van geweld aan de lichaamsoppervlakte veroorzaakte scheiding van weefseldeelen, met uitstorting van bloed, waarbij de huid óf ongedeerd kan zijn gebleven óf verscheurd werd. Zulk een K. kan alle graden doorloopen, van een blauwe plek af, tot geheele verplettering van ledematen of organen.
Het uitgestorte bloed ziet eerst donkerblauw, daarna achtereenvolgens violet, rood, geel, totdat met de opslorping de gewone huidkleur langzamerhand terugkeert. In plaats daarvan kan echter de bloed-uitstorting in een etterhaard veranderen, die naar buiten doorbreekt. Bij elke K. tracht men de opslorping te verkrijgen om hevige ontsteking te voorkomen. Bij kleine zwellingen, zooals kinderen die bij het vallen licht krijgen, trachte men het uitgestorte bloed door druk en strijken over het omgelegen weefsel te verdeelen, waardoor het sneller wordt opgeslorpt. Is de bloeduitstorting belangrijk, dan legt men er eenzelfde verdeeling bewerkende omslagen van water en azijn, ijswater, armea-tinctuur als anderszins op. Sterke koude mag niet te lang worden aangewend, daar dat de opslorping belemmert, inplaats van haar te bevorderen.
