bijtende potasch. K H O, een stof die men verkrijgt door 1 deel potasch op te lossen in 12 deelen water en deze oplossing met 1 deel gebluschte kalk te koken.
Er ontstaat dan een bijtende potasch. Deze laatste, afgegoten en tot droog verdampt, daarna gesmolten en in metalen vormen gegoten, vormt dan den z.g. bijtenden steen (lapis causticus). Het vaste K. is een witte kristallijne stof, die bij zeer hooge temperatuur vervluchtigt, zonder ontleed te worden. In water is het oplosbaar; aan de lucht blootgesteld trekt het begeerig waterdamp aan en verandert dan onder opname van koolstofdioxyde in potasch. De oplossing, potaschloog geheeten, reageert sterk alkalisch, heeft een scherp bijtenden smaak en tast de huid aan. K. wordt in de chirurgie aangewend als een bijtmiddel; in de industrie (zeepziederij enz.) en in de scheikundige laboratoria heeft deze stof allerlei toepassingen gevonden.
