scheikundig teeken Ir, atoomgewicht 193,2, een zeer zeldzaam voorkomend metaal, dat veel op platina gelijkt en deels zuiver, deels als osmium-iridium voorkomt in platinaertsen. Zijn bestaan, reeds in 1803 door Fourcroy en Vauquelin vermoed, werd in 1804 door Tennant ontdekt; Stas heeft het in 1885 in zuiveren toestand verkregen.
Het smelt eerst bij 1950° en heeft dan een soortelijk gewicht van 22,4. Het gesmolten metaal is hard, koud zeer broos; de kleur is wit, tusschen die van zilver en zink. In compacten toestand lost het in geen enkel zuur op, zelfs in koningswater | niet. Het is licht te legeeren met platina en ' zoodanige legeering bezit een even sterk weerstandsvermogen tegen inwerkende agentiën als het platina en overtreft het platina aanmerkelijk in hardheid; wegens deze eigenschappen gebruikt men een legeering van 90 dln. platina en 10 dln. I. voor het maken van de étalons van maten en gewichten en voor laboratoriumgereedschappen. Het iridiumoxyd vormt een intensief zwarte verfstof, die veel wordt gebruikt bij het schilderen op porcelein.
