turksch grootvizier, leefde in de 16de eeuw, en verwierf door zijn gedrag gedurende den oorlog tegen Venetië het vertrouwen van Sultan Soliman II, die hem tot zijn eersten raadsman aanstelde en een van zijn zusters ten huwelijk gaf. Toen L. echter de prinses eens had geslagen, werd dit huwelijk ontbonden en hij zelf naar Demstica in ballingschap gezonden.
Daar schreef hij een verhandeling over staatkunde: Asef-namèh, die hij den sultan opdroeg.
