(lat., kanonieke uren, ook Horae reguläres) in de r.-kath. kerk de uren van den dag, welke voor de gebeden der geestelijken en kloosterlingen bestemd zijn en in de kloosters met gelui werden aangekondigd, omdat het begin van het eerste en het laatste urengebed telkens naar gelang van het jaargetijde vervroegd werd of later gesteld en derhalve niet geregeld naar den waren tijd. In de middeleeuwen vormden de H. de eigenlijke indeeling van den dag van ongeveer 3 uur ’s morgens tot 6 of 7 uur ’s avonds, en het houden dezer uren, waarbij stukken uit het oude en nieuwe testament, gebeden en hymnen van kerkvaders, responsoria enz. gezongen weerden, vormde een wezenlijk deel van den koordienst.
De H., waarvan er 7 zijn, heeten als volgt:1. Matutina (n.l. hora), naar het Matutinum (n.l. officium, vroegdienst, metten) genaamd, dat in de kloosters in den regel om 3 uur ’s morgens begon, terwijl daarentegen de wereldgeestelijken het aanvankelijk later stelden en eindelijk tot op den avond van te voren vervroegden, duurde strikt genomen van middernacht tot aan de prima, terwijl de z.g. Landes (Lauden, lofgebed) onmiddellijk aan de metten aansloten;
2. Prima (eerste uur, primen), van 5 tot 6 uur ’s morgens tot de tertia;
3. Tertia (derde uur, Ter- tiën) van 8 of 9 uur ’s morgens tot aan de Sexta;
4. Sexta (zesde uur, sexten) van 11 of 12 uur tot aan de Nona;
5. JS'ona (negende uur, nonen) van 2 of 3 uur ’s middags tot aan de vesper;
6. T'espera (hora vespertina, vesper) van 4 of 5 uur ’s middags tot aan de tweede vesper;
7. Completorium (hora completa, completen) terstond na zonsondergang.
