(gr.) „de onthuller der heilige geheimen”, die aan het hoofd der priesters in den tempel van Demeter te Eleusis stond. Zijn waardigheid was in het geslacht van Eumolpus, den legendarischen stichter der eleusinische mysteriën, erfelijk.
Evenals de Pontifex maximus (opperpriester) te Rome, was de H. de hoogste priester in Attica en men kon slechts na het nauwgezet bekleeden van lagere priesterambten dit ambt verwerven, waarvoor men te Eleusis voor het leven benoemd werd. De H. moest den ingewijden de geheimzinnige heiligdommen toonen en verklaren (vandaar zijn naam); bij de Eleusiniën zong hij met den Daduchus den lof van Demeter en haar dochter. De Hiërophantiden, de aanvoersters der eleusinische mysteriën, stonden onder een opperpriesteres en hadden dezelfde waardigheid en functie als de H. Het was, ten minste in den vroegeren tijd, geen vereischte dat zij ongehuwd waren, maar zij mochten niet in tweeden echt leven.
