bij de Grieken naam voor de ster Venus (zie ald.) als avondster, werd in de bruiloftsliederen als aanvoerder van den nachtelijken bruidsstoet gevierd, die de bruid in de armen van den wachtenden bruidegom geleidt; op kunstwerken komt hij voor met fakkels, de maangodin vooruitzwevend. Als morgenster heette hij Phosphorus (lat.
Lucifer, „lichtbrenger”) en werd de zoon van Eos en Cephalus of Astraeus genoemd. Ook Atlas werd als zijn vader of broeder, de Hesperiden als zijn dochters genoemd.
