Henricus oort

betekenis & definitie

nederl. godgeleerde en letterkundige, gêb. 27 Dec. 1836 te Eemnes, werd 1873 hoogl. te Amsterdam, 1878 te Leiden, gaf in het licht: Jeremia in de lijst van zijn tijd (1866), Twaalf wonderspreuken van Jezus (1868), De Bijbel voor jongelieden (met Hooykaas en Kuenen, 8 dln., 1871—78), Der Ursprung der Blutbeschuldigung gegen die Juden (1884) enz.