(latijnsch Hecuba) tweede gemalin van den trojaanschen koning Priamus, volgens Homerus dochter van den phrygischen koning Dymas, volgens anderen (Euripides) van Cisseus of den stroomgod Sangarius, moeder van Hector, Paris, Casandra, Polyxena en een aantal andere zonen en dochters. De naam van hare moeder stond niet vast; vandaar dat onder de vragen, waarmede de romeinsche keizer Tiberius de geleerden plaagde, ook deze was, wie de moeder van Hecuba was geweest.
Zwanger zijnde van Paris droomde zij, dat zij een fakkel baarde, welke geheel Troje in brand stak. Aesacus, een oudere zoon van Priamus, of Casandra, verklaarde den droom als betrekking hebbende op de geboorte van een kind, dat den ondergang van Troje zou bewerken. Na den val van Troje volgde zij Odysseus als slavin, maar wierp zich uit wanhoop in zee. Volgens Euripides, die van haar de heldin maakte van een tragedie, welke haar naam draagt, kwam zij met de Grieken op het thracische schiereiland en ontdekte daar het lijk van haar jongs ten zoon Polydorus, dien haar gastvriend Polymestor uit hebzucht vermoord had; uit wraak liet zij diens zonen dooden en rukte hemzelven de oogen uit, waarop zij, in een teef veranderd, zich in zee wierp.
