zonnewijzer, een der oudste, zoo niet het oudste, en tevens eenvoudigste astronomische meet-instrument, bestaat uit een opstaande zuil wier schaduw op een horizontaal vlak valt; uit de lengte van de schaduw laat zich dan op eenvoudige wijze de hoogte van de zon boven den horizon vinden; heeft men door waarneming de richting der middaglijn gevonden en op het vlak aangeteekend, dan laat zich door middel van den G. de tijd van den waren middag bepalen, n.l. door waarneming van het oogenblik dat de schaduw van de zuil precies in de middaglijn valt.
G. in de algebra: het getal dat bij een kwadraatgetal moet worden gevoegd om een niéuw kwadraatgetal te krijgen; in de meetkunde: de figuur, die bij een gegeven figuur moet gevoegd worden om een ander gegeven figuur te verkrijgen.
