Erythema

betekenis & definitie

erytheem, gr., i/d geneesk : een acute uitwendige huidontsteking, gekenmerkt door roode plekken op de huid, waarvan de roode kleur bij drukking voor een wijle verdwijnt, verder door een meer of minder sterk branden en lichte afschilfering der opperhuid: het E. onderscheidt zich van roos hoofdzakelijk door de wijze van zijn ontstaan, door zijn koortsvrij verloop, de geringere opzwelling der aangedane huidgedeelten en het uitblijven van klierzwellingen. Het veelvuldigst ontstaat het E. door mechanische prikkelingen der huid (zie Huidwolf), verder door inwerking van hooge temperaturen, inzonderheid door de directe zonnewarmte, voorts door scheikundig prikkelende stoffen, als mosterdolie, kanthariden, de haren der processierups enz.; in den regel is verwijdering der genoemde schadelijkheden voldoende om de ontsteking te doen verdwijnen ; bij hardnekkige gevallen zijn omslagen, douches, bestrijken met Hebrasche zalf, alsmede een tegelijk daarmee aangewende bestrooiing met ,een poeder van zinkoxyd (1 deel) en stijfselmeel (4 dln.) heilzaam gebleken. Een bijzondere vorm van het E. is het knobbelige E. (Erythema nodosum), hetwelk soms zonder aanwijsbare oorzaak bij jeugdige personen optreedt, en dikwijls weken en maandenlang aanhoudt; onder koortsverschijnselen, lusteloosheid, gebrek aan eetlust, pijn in de geledingen, slapeloosheid vormen zich inzonderheid aan de onderste ledematen groote, bij dpukking zeer pijnlijke, roode huidknobbels, welke veel gelijken op de builen die bij stooten ontstaan.